…czyli refleksja o stanie edukacji i jej roli w życiu.

Kiedyś edukacja była na wyższym poziomie. Od młodzieży więcej się wymagało i tylko najzdolniejsi mogli cieszyć się wyższym wykształceniem. W szkołach uczniowie się uczyli, dzisiaj już nie wiadomo, czym się zajmują. Poziom wiedzy stale się pogarsza, a zawartość podręczników zamiast tekstem wypełniona jest kolorowymi obrazkami. Za moich czasów młodzież była zdolniejsza, pilniejsza, grzeczniejsza… Za moich czasów świat był piękniejszy. Kto nie usłyszał w swoim życiu tego rodzaju twierdzeń? Kto sam nie popadł w pułapkę takiego myślenia? Zjawisko „ach ta dzisiejsza młodzież” znane jest od czasów starożytnych, w tym tonie pisał chociażby Platon. To taka prawidłowość dziejowa, że starsi oceniają poczynania młodszych pokoleń ze zwiększonym sceptycyzmem. Częściowo odpowiadają za to prawidłowości pamięci ludzkiej, a mianowicie to, że ludzie oceniają odległe zdarzenia bardziej pozytywnie. Wówczas wszystko było nowe, ciekawsze, a wspomnienia z tego okresu stały się intensywniejsze. Niektórzy nawet twierdzą, że taka jest geneza mitu szczęśliwego dzieciństwa.